The Weight of Elephants – Filmhuis Het Domein

Hij vindt soelaas voor zijn eenzaamheid door zijn onverwachte vriendschap met de even oude Nicole, een rare, mysterieuze buitenstaanster, die pas in de straat is komen wonen en die misschien één van de ontvoerde kinderen is, waar ze op de televisie maar over blijven praten. De film is opgezet vanuit de beleving van kinderen. De film is groots in het door hun ogen laten zien van de wereld en de volwassenen. 

The Weight of Elephants is op zijn best in het onderzoeken van de manieren waarop kinderen elkaar observeren. De mengeling van achterdocht, nieuwsgierigheid. jaloezie, vijandschap en verdediging die eigen is aan nieuwe ontmoetingen tussen kinderen is met veel invoelingsvermogen getoond. Dit contrasteert met het onderzoeken van de regels voor loyaliteit voor jongens, welke beslissend zijn voor wie er bij hoort of wie buiten de populaire groep valt. De visuele elementen en de geluidselementen zijn bijzonder mooi. 

Er is een oprechtheid in deze film, die versterkt wordt door de emotioneel rauwe vertolking van Adrian door Demos Murphy. Zijn ogen laten zien wat de titel van de film ook stelt, dat sommigen in hun jeugdjaren soms opgezadeld kunnen zijn met onmogelijke lasten. Het is verre van een Hollywoodverfilming, dus als publiek krijg je geen makkelijke uitweg gepresenteerd voor deze constatering. 

De film werd geregisserd door de Deen Daniel Borgman. Het is zijn eerste langere film, nadat hij prijzen had gewonnen voor twee korte films. De film werd geselecteerd voor het festival van Berlijn. Bij de Nieuw-Zeelandse film en TV prijzen in 2013 ontving Molly Marlene Stensgaard de prijs voor Best Editor voor deze film.