Donderdagmiddag vond in het auditorium van het Rabobank Adviescentrum Westelijke Mijnstreek de presentatie plaats van het boek Vruiger bie ós thoes, geschreven door Arno Hochstenbach.
Zes jaar geleden begon Hochstenbach aan het boek. Het besluit om een boek te schrijven over hoe het er vroeger bij hem thuis aan toe ging werd genomen toen hij zijn 75ste verjaardag vierde.
“Op verjaardagen in mijn familie, ik heb twee zussen en vier broers, worden steeds verhalen verteld over hoe het er vroeger bij ons thuis aan toe ging. Gezelligheid kent geen tijd! Op 3 Augustus 2010, op mijn 75ste verjaardag, hadden wij het weer eens over ‘de Pap bie ós’ waarop een van mijn zussen de opmerking maakte: ‘woróm zèt dat nemes èns op papier? Zoget maog toch neit verlaore gaon! Waal zo sjrieve wie veer ’t noe vertèlle, plat eweg.’ En zo is het begonnen.”
Hochstenbach werd in 1935 geboren in Geleen. Van 1936 tot 1966 woonde hij in Sittard in Sanderbout. Vanaf 1966 woont hij weer in Geleen. Gelukkig kon hij in Sittard enkele cursussen ‘Zittesje Taal’ volgen bij de Willy Dols Stichting onder leiding van Frans Walraven, die hem ook daarbuiten van raad en daad voorzag.
Hij schrijft in Vruiger bie ós thoes over de Aw Kolonie in Sanderbout uit de tijd van kort voor de Tweede Wereldoorlog, de oorlog zelf en de moeilijke wederopbouw erna. Die kolonie bestond uit grote gezinnen en dat in een tijd van schaarste. De mannen werkten hard werken in de ‘koel’, ondergronds. “Toch wisten deze mensen nog iets te maken van het leven. Die Aw Kolonie was een hechte gemeenschap!” Hochstenbach’s vader, een markant figuur, speelt in het boek vaak de hoofdrol.
Het boek, 216 pagina’s dik, inclusief meer dan 50 oude foto’s, werd gedrukt in een oplage van 300 stuks en is voor 12,50 euro te koop in de reguliere boekhandel. Een aardig boek voor liefhebbers van lokaal historisch erfgoed en natuurlijk voor iedereen die de Aw Kolonie in Sanderbout van nabij heeft meegemaakt.
