Opinie - door Björn Bonten. En toen was het ineens 2025. Niet helemaal onverwacht natuurlijk… het werd hier en daar wel al voorspeld, maar toch.
Ik begon het de laatste weken ook wel door te krijgen.
Er kwamen opeens weer zoveel lijstjes op ons af. De beste sporters, de grootste miskleunen, de top2000, het kon niet op. En dan waren er nog de nieuwsoverzichten. Soms op thema, soms willekeurig en soms ludiek. Die laatste dit jaar verzorgd door Pieter Derks tijdens de oudejaarsconference. Heeft u hem ook gezien? Wij hebben thuis in ieder geval gelachen (niet dat we Pieter daar nou direct voor nodig hadden). Hij kreeg het afgelopen jaar natuurlijk ook genoeg voer. Ik denk dat het vooral lastig voor hem was om keuzes te maken tussen al die hilarische momenten vanuit Den Haag. En dan sta je ook nog voor de opgave om dat te verweven met de wat serieuzere zaken. Ik vind dat hem dat goed gelukt was.
Maar het is uiteindelijk ook wel een makkelijke traditie, die oudejaarsconference. Het hoeft alleen maar over het afgelopen jaar te gaan. En daarin is alles al gebeurd. (Vandaar ook die lijstjes). Nou wil ik niet zeggen dat we het moeten afschaffen, zeker niet. Ik hou wel van dat soort tradities. Niemand heeft er last van (behalve in dit geval Marjolein Faber, maar dat doet ze helemaal zelf) en als er dan ook nog wat te lachen valt...Nee hoor, laat die traditie maar blijven. Het zou wat zijn zeg, als we alle onschuldige tradities zomaar zouden afschaffen. Dan hebben we straks geen Sint Joep meer. Of Mama’s Pride. Of carnaval. Of vuurwerkoverlast. Oh, wacht… Die laatste hoort misschien niet in dat rijtje thuis. Vraag maar aan de zorgmedewerkers die al die mensen moeten behandelen die weliswaar met tien vingers geboren waren, maar toch besloten hebben om die prestatie ongedaan te maken in naam van de vuurwerktraditie. Verbieden dan maar? Welnee, gewoon vervangen door een betere variant. Vuurwerk hoort bij de jaarwisseling, maar vuurwerk hoort niet in de handen van kinderen of dronken feestvierders. Dus als we nou afspreken dat we dat aan professionals overlaten, wordt iedereen daar beter van. Dan hebben we wél met z’n allen mooi vuurwerk om naar te kijken, maar dan hoeft dat niet samen met blauwe zwaailichten op straat en het geluid van sirenes tussen de knallen door.
Een makkelijke traditie, wilde ik dus eigenlijk zeggen, die oudejaarsconference. Een nieuwjaarsconference zou veel moeilijker zijn. Dan moet je ineens vooruitkijken. Progressieveling als ik ben, lijkt me dat bere-interessant. Maar ja, wie gaat dat doen? Je moet een behoorlijke Nostradamus zijn om dat voor mekaar te boksen. Er zijn natuurlijk genoeg voorspelbare gebeurtenissen. Ook op politiek gebied. Kijk maar naar onze eigen gemeente: Tegen het eind van komend jaar zullen er wel eindelijk stappen gezet worden met die groenagenda, want een paar maanden later zijn er verkiezingen, dus dan willen ook de partijen die er al die tijd niet echt iets mee gedaan hebben toch groen lijken. En geloof maar niet dat we tegen 2026 nog controversiële voorstellen gaan zien, eerder cadeautjes of financiële meevallers. Dat is niks nieuws. Kwestie van handige electorale timing. Overigens is dat komend jaar nog niet gemakkelijk, die timing, want niemand weet wat er eerder zal zijn: gemeenteraadsverkiezingen of nieuwe landelijke.
Lastig dus, zo’n nieuwjaarsconference, als je niet toevallig Nostradamus of Jomanda heet. Want wat echt voorspelbaar is, is niet grappig. En op wat je erbij verzonnen had, maar wat niet uitkomt, word je dan door de Pieter Derks van volgend jaar afgerekend. Te lastig. Ik ga het in ieder geval niet doen, hoewel ik helemaal niet zo’n slechte voorspeller ben. De eerste van dit jaar is zelfs al uitgekomen. Dat moest ook wel, want anders was extra geld voor De Domijnen echt niet verantwoord geweest.
Maar wie het proberen wil, die mag natuurlijk. Ik wens hen veel succes. Of, met andere woorden en meteen voor iedereen: De beste wensen!