Nadat Waterleidingmaatschappij Limburg (WML) in 2015 ontdekte dat er teveel pyrazool in Maaswater zat werd de inname van Maaswater voor de drinkwatervoorziening maandenlang stopgezet.
Pyrazool is een chemische stof die wordt gebruikt bij het maken van diverse producten. Denk daarbij bijvoorbeeld aan medicijnen, kleurstoffen en bestrijdingsmiddelen.
De stof werd door Sitech via waterzuiveringsinstallatie IAZI in Stein via de Ur op de Maas geloosd. Sitech zuivert afvalwater van op Chemelot gevestigde bedrijven.
Waterschap Limburg stelde in 2016 in de nieuwe lozingsvergunning voor Sitech veel strengere normen voor de toegestane hoeveelheid pyrazool in het door Sitech te lozen water. Te streng volgens AnQore (op Chemelot gevestigd bedrijf) en Sitech. Niet streng genoeg volgens de drinkwaterbedrijven Dunea, Evides en WML. Zij tekenden allen beroep aan tegen de vergunning.
Bij uitspraak van 18 oktober 2017 heeft de rechtbank, voor zover thans van belang, het door de drinkwaterbedrijven daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard, de door Sitech en AnQore daartegen ingestelde beroepen gegrond verklaard, het besluit van 17 mei 2016 gedeeltelijk vernietigd en het dagelijks bestuur opgedragen om met inachtneming van de uitspraak een nieuw besluit te nemen. Volgens de rechtbank was het besluit van 17 mei 2016, voor zover het de lozingseis voor pyrazool betreft, niet zorgvuldig voorbereid en niet deugdelijk gemotiveerd.
Tegen deze uitspraak hebben de drinkwaterbedrijven, AnQore, Sitech en het dagelijks bestuur van Waterschap Limburg hoger beroep ingesteld.
Bij besluit van 17 april 2018 heeft het dagelijks bestuur het besluit van 17 mei 2016 gewijzigd. Tegen dat besluit voerden vervolgens AnQore en Sitech weer bezwaren aan.
De Raad van State heeft over deze zaak als hoogste bestuursrechter afgelopen week uitspraak gedaan en stelt daarin Sitech en Anqore in het gelijk.
