Drie op de vier medewerkers in de sector zorg en welzijn zijn de afgelopen twaalf maanden minstens een keer blootgesteld aan agressie of ongewenst gedrag in het contact met patiënten of cliënten.
Dit varieerde van verbale of fysieke agressie tot seksuele of andere intimidatie of bedreiging, meldt PGGM&CO.
PGGM&CO is de ledenvereniging van pensioenuitvoerder PGGM, met 765.000 leden die werken of hebben gewerkt in de zorg en welzijn. Ruim 11.000 werknemers, werkzaam in onder meer de ambulancezorg, gehandicaptenzorg, huisartsenzorg, jeugdzorg, verpleging, verzorging en thuiszorg, geestelijke gezondheidszorg en ziekenhuizen namen in februari deel aan het onderzoek.
Ongeveer een op de drie van deze werknemers denkt dat de agressie tegen personeel in zorg en welzijn het afgelopen jaar is toegenomen. Als belangrijkste oorzaak daarvan wordt de Covid-19-pandemie genoemd.
De meeste zorgmedewerkers ervaren agressie of ander ongewenst gedrag door patiënten of cliënten. Bijna de helft van de zorgverleners werd geconfronteerd met zulk gedrag door familie of bezoekers van patiënten of cliënten, of door omstanders. Een kwart ervoer dit van collega’s of leidinggevenden. Voor de meeste medewerkers geldt dat dit een enkele keer is voorgekomen in het afgelopen jaar. Een kleinere groep maakte dit vaker mee.
Verbale agressie door patiënten en cliënten komt het meeste voor, twee op de drie zorgmedewerkers hebben dit het afgelopen jaar meegemaakt. Maar ook fysieke agressie (jegens 38 procent van de zorgmedewerkers), seksuele intimidatie (22 procent) en bedreiging of intimidatie (20 procent) komen voor. Met betrekking tot familie, bezoekers of omstanders liggen deze percentages lager.
Na te zijn geconfronteerd met agressie van de kant van patiënten, cliënten of hun bezoekers overweegt 4 procent de sector te verlaten. Bij agressie van de kant van collega’s loopt dat op tot acht procent.
Zorgmedewerkers geven aan dat ze over het algemeen tevreden zijn over de opvang in hun organisatie na een geval van agressie, vooral door collega’s en leidinggevenden. Om beter met dit probleem om te kunnen gaan, zien ze in hun organisaties vooral ruimte voor training en het aanleren van vaardigheden.
