"Onze" natuur?

Opinie - door Björn Bonten. Op school werd al geleerd dat er eigenlijk geen echte natuur meer is in Nederland. Geen oernatuur althans.

Dus moeten we het doen met het groen dat we om een of andere reden (nog) niet hebben bebouwd, gekapt of afgegraven. Daar is niets aan te doen. Het groen dat we nog hebben noemen we daarom natuur in Nederland. Iedereen is het er wel over eens dat we daar altijd te weinig van hebben. En ik wil nu even niet ingaan op wat er allemaal Natura2000 is en wat niet. Of stikstofmaatregelen en bouwvergunningen. Of de protesten van (een beperkt aantal) boeren. Nee, ik vrees dat het moet gaan over de beheerders van de Nederlandse natuur.

Sinds jaar en dag wordt onze natuur beheerd door een aantal organisaties. Staatsbosbeheer is er één van. Een andere bekende is Natuurmonumenten. Op het eerste gezicht een prima organisatie met een slordige 800.000 leden. Op het eerste gezicht? Ja, want als je wat verder kijkt is er misschien wel het een en ander op aan te merken…

Wie op de website van natuurmonumenten kijkt, leest van alles over “onze” natuur. Maar hier en daar lijkt het erop dat u en ik daarmee iets anders bedoelen dan Natuurmonumenten. Daar lijkt het soms te gaan over “hun” natuur. Maar, zoals de inheemse bevolking van Noord-Amerika al wist: Je kunt de natuur niet bezitten. Die is van ons allemaal. Dus, even afstijgen van dat hoge paard, Natuurmonumenten. Luister naar je werkgevers…

Betalen om te genieten van onze natuur? Of om er foto’s van te maken? Dat geldt alleen voor commerciële fotografen, hoor ik u zeggen. En dat klopt misschien wel, maar waarom zou dat geld moeten kosten? Als ik mijn gezin professioneel op de foto wil laten zetten in ons mooie Geleenbeekdal, dan moet dat toch gewoon kunnen? Waarom zou ik daar opnieuw voor moeten betalen? Opnieuw, want de subsidies die deze organisatie structureel ontvangt (zo’n 60 miljoen in 2022), hebben we met z’n allen al betaald. En als u mee heeft gedaan met de postcodeloterij, dan heeft u ook meebetaald aan de extra 15 miljoen die vanuit de loterijen binnenkwam.

Ik ga u niet vervelen met het hele financiële jaarverslag van die vereniging, maar neemt u van mij aan het geen armoe is. En dan wordt het meeste werk ook nog eens gedaan door, jawel, vrijwilligers. Een stuk of zesduizend. Kost niks… Een mooi moment trouwens om die duizenden vrijwilligers even te bedanken. Dankzij hen kunnen wij met z’n allen genieten van ons groen. Echt fantastisch! En wat moet het frustrerend voor hen zijn dat er mensen zijn die de basisregels in de wind slaan:

Wie kent het rijmpje niet: Laat niet als dank…. (Overigens was dat een ANWB campagne).

Boetes voor mensen die zich daar niet aan kunnen houden? Prima. Geld vragen aan fotografen of onschuldige wandelaars? Niet zo prima! Zeker niet omdat ondertussen allerlei andere inkomstenbronnen worden aangeboord waarbij de belasting van de natuur er opeens niet zo toe doet. Niet altijd met succes, gelukkig, dus Daniken blijft voorlopig levend!

Waar gaat het heen als onze natuurbeheerders gaan geloven dat ze de eigenaar zijn van onze natuur? En dat dat een verdienmodel is? Hoeveel regels en beperkingen gaan we accepteren in die doorgeslagen visie? Wat doen die organisaties eigenlijk met al ons geld? En waarom willen ze nu, via via, nog meer?

Niemand, gok ik, is ertegen dat onze natuur beschermd en beheerd wordt, ook al lijken er nogal wat mensen te zijn die niet begrijpen dat dat een taak is van ons allemaal. Ik ben in ieder geval blij dat er organisaties zijn als Natuurmonumenten of Staatsbosbeheer. Maar om daar nou wetgevende ondernemingen van te maken…