Van KUL pès KULTUUR, ein sjtökske Zittesj van
John Hertogh veur uch - Jaorgank 9 nómmer 15 - 27 augustus 2024.
Es ich dit sjrief zeen bekans alle festiviteite róndj Sint Rosa achter de rök. Ein sjoon traditie die saer 1669 in sjtandj wurt gehawte. En waat höbbe veer väöl gelök mit ’t waer gehad. Danke Sint Rosa. Mer veer mage ouch neit vergaete dat zo’n teen jaor geleje de zusters Dominicanesse van Sint Cecilia nao Zitterd zeen gekómme. Dat wurt zaoterdig 31 augusus om 16:00 oer gevierd in de Patesjkirk (Sint Michielskirk) oppe Mert. En bènnekort vertrèk ouch de (wanjel-)baewaeg van Zitterd nao Kaevelaer. Ze vertrèkke vanoet de Grote of St.-Petruskirk. Die kómme aan op 9 september en sjloete dan aan bie de pelgrims die mit de bös zeen gegange. In mien archief vónj ich nog ein sjtökske hiejeuver mit d’n titel Baewaeg.
Hae droug ein geroete patsj die hae baeter ein maot groter haw kènne koupe. Zie waar ein vruiger blóndj maedje op laeftied. Get wiejer op zout ein anger echpaar oet dezelfde priesklasse. Veer zoute allenej same in de bös op waeg nao Kaevelaer. Meneer pesjtoor zout naeve de chauffeur; hae lous aaf en toe get veur oet zien mèsbouk. De chauffeur waar 'ne Belsj oet Heppeneert, dae leiver nao Sjpanje haw wille vare mit veertig jóng blónj toeriste es mit veertig aw gouw kattelieke nao Kaevelaer. Euver ziene meziek ware de meininge nogal verdeild; de meiste vónje Beppie Kraft sjoner es 't Gregoriaans.
In Kaevelaer krege veer vlaaj bie de kaffe, mer nao de eesjte bóf wóste veer dat de bekker bekans op ’t sjouf mós ligke. Veer loute grote sjtökker ónger ‘t servèt verdwiene. De kaffe waar gelökkig baeter. Drie kerteier later begoosj de mès. Dao kèn ich mich neit mee väöl van herinnere. Jao d’r woort, gelökkig kort, gepraek in ’t Dutsj én op zien Holles, mer ich woort bekans neit goud van de wierouk en odeklónj óm mich haer. Op aanraoje van meneer pesjtoor gónge veer nao de aetzaal van de Goldener Schwan. Ouch in dat gesjef sjtónge de servètte nao aafloup bol...
Mit twee baekaerse en driej medaajes – veur de naober aan beidskenj – en ein grote bloudwoosj in ’n blaw plestik tuut mit ’t bild van de Maag Maria d’r op höbbe veer nog ein hawf oer gezóch nao de bös. De Belsj haw ein baeter plaatsj gevónje!
Wie jederein op zien eige plaatsj zout, gouf meneer pesjtoor door dat hae mit de patsj róndj zou gaon. De Belsj keek opèns väöl vruntjeliker. Ouch ziene meziek woort dat. Bie ’t oetsjtappe höb ich häöm toch mer ein handj gegaeve. Ich laot mich toch neit kènne…
Pès de volgende van KUL pès KULTUUR . Mit de kómplimènte, © John Hertogh.