Tom Dumoulin vond een paar kilometer voor de finish van de WK-wegrace in Innsbruck de aansluiting met drie koplopers.
Het was een inspanning die hem zo veel kracht kostte dat een medaille er niet meer in zat. Dumoulin werd vierde, achter wereldkampioen Alejandro Valverde, Romain Bardet en Michael Woods.
“Vierde van de vier, dat is niet waar je op hoopt”, zei Dumoulin, maar de Limburger was ook realistisch. “Ik heb er alles uitgehaald, er zijn er drie beter. Meer zat er niet in. Valverde is een goede winnaar.” De achtervolging, in de klim van de Höttinger Hel en een paar dalende kilometers erna, had te veel kracht gekost. “Op zich ging die klim goed, maar ik sloot te laat aan bij de koplopers.”
Dumoulin was van plan de sprint zelf in gang te zetten, maar Valverde was hem voor. “Ik hoopte nog met een tactische aanval die anderen te verrassen, maar Valverde was zo scherp, die had dat meteen door. Ik kon niks meer, ik zat er helemaal doorheen. Jammer, net naast het podium. Daar baal ik van, maar ik heb volgens mij niets fout gedaan.”
Dumoulin concludeerde dat hij nooit eerder zo goed een eendaagse koers had gereden. “Ik bewijs dat ik steeds beter word in dit soort wedstrijden. Ik had gewoon heel goede benen, veel beter dan woensdag.” Toen werd hij tweede in de individuele tijdrit, achter de Australiër Rohan Dennis. De vraag of Valverde, met een dopingverleden, behalve een verdiende winnaar ook een mooie winnaar is voor de wielersport, liet Dumoulin onbeantwoord. “Ik vind het moeilijk om daar iets over te zeggen. Ik ben ook wel kritisch, maar ik heb geen zin in zure krantenkoppen na zo’n mooi WK.”
