La Vie d'Adèle - Filmhuis Het Domein
Voelbaar liefdesverdriet! - La Vie d'Adèle laat het komen en gaan van een eerste grote liefde zien. Het grote liefdesverdriet is pijnlijk voelbaar. Zeer intiem verfilmd en briljant geacteerd.
Dat het om een lesbische relatie gaat, zoals in Julie Marohs oorspronkelijke strip 'Le bleu est une couleur chaude', doet er nauwelijks toe. Terecht Gouden Palm winnaar.
Uitgebreide beschrijving
We ontmoeten Adèle als ze vijftien jaar oud is en nog op de middelbare school zit. Scénes op het schoolplein, in de klas en thuis aan tafel leiden ons haar leven binnen. Eerst heeft ze nog een vriendje, maar wanneer een vriendinnetje haar kust en ze even later de blauwharige Emma passeert op straat, gebeurt er iets met haar, al weet ze niet wat.
Wanneer Emma en Adèle elkaar een tijdje later ontmoeten in een club, raken ze in gesprek. Er volgen afspraakjes en ze krijgen een relatie. Ze houden het verborgen voor de ouders van Adèle. Emma's ouders zijn vrijer en meer gewend. De scènes in het ouderlijk huis laten duidelijk zien hoe binnen die families met elkaar wordt omgegaan en hoe liefde zich in de loop van de tijd kan ontwikkelen. Met de spiegeling van hetero- en homorelaties bevestigt de regisseur de onderlinge inwisselbaarheid ervan. Enerzijds laat de film homoseksualiteit als een onderscheidend element zien, anderzijds laat La Vie d'Adèle dat onderscheid tussen hetero en homo juist verdwijnen door het niet tot een onderwerp te maken.
Filmkrant sprak met beide actrices in Cannes over de uitputtende draaiperiode. Lea Seydoux (1985, Adieu a la Reine, l'Enfant d'en haut) is al een ster in Frankrijk en timmert ook in Amerika flink aan de weg met bijrollen in Robin Hood, Midnight in Paris en Mission impossible: Ghost protocol. Als de kleindochter van Pathé eigenaar Jérome Seydoux, tevens filmproducent, werd de liefde voor de film met de paplepel ingegoten. Haar droom was om met Kechiche te werken en die droom is uitgekomen. "Kechiche maakt films over gewone mensen met echte gevoelens, daar kun je veel van leren en laten zien wat je in huis hebt. Je kunt je niet verschuilen achter special effects."
Adèle Exarchopoulos (1994), een Française met een Griekse achtergrond, werd naar toneelles gestuurd omdat ze zo verlegen was. Na een paar bijrolletjes mocht ze bij Kechiche auditie doen. "Ik begreep niet wat hij in mij zag en dacht dat onze ontmoeting een fiasco was omdat hij zo weinig zei en ik ook niet wist wat te zeggen en dus maar aan mijn taartje zat te eten. Uiteindelijk is juist dat hem bijgebleven en ik begrijp nu dat hij iemand is die vooral kijkt en alles rustig opneemt en zo probeert dichter bij de waarheid van het moment te komen. Tijdens het draaien was het niet anders, zelfs tussen de scènes door, als ik at of een dutje deed of in de trein terug naar huis zat, stond hij daar met zijn camera. Je wist nooit wanneer je aan het werk was en wanneer niet."
Abdellatif Kechiche is een man van weinig woorden en denkt lang na over hoe hij de vragen het beste kan beantwoorden. We kennen hem van l'Esquive, La faute à Voltaire en La Graine et let Mulet. De invloed van de Franse dramaturg en schrijver Pierre de Mariveaux met zijn toneelstuk 'Le jeu de l'amour et du hasard' was niet alleen een directe inspiratie voor de tweede film l'Esquive, die hem meteen een pak Césars opleverde, maar ook een inspiratiebron voor zijn verfilming van 'Le bleu est une couleur chaude', het stripboek van Julie Maroh dat door Kechiche verfilmd werd als La Vie d'Adèle, een directe verwijzing naar Marivauxs niet afgemaakte roman La vie de Marianne uit de jaren dertig uit de achttiende eeuw (Adèle leest het boek zelfs in de film).
"Mariveaux is een van de schrijvers die ik het meest bewonder, die ik zelfs bijna vereer. Mariveaux is iemand waar je altijd weer opnieuw van wilt weten wat hij te vertellen heeft en iemand die, zelfs als hij iets vertelt wat je al gehoord hebt, dat zo goed kan doen dat je er elke keer weer nieuwe dingen in ontdekt."
Waarom heeft de draaiperiode langer geduurd dan aanvankelijk de bedoeling was? "Het scenario is voor mij geen eindpunt, maar een vangnet, een handleiding of een soort kompas, maar niet iets wat de wet voorschrijft. Het echte vervaardigen van de film begint pas met de verschillende ontmoetingen die plaatsvinden voordat de productie begint en het is iets dat zich daarna verder kan ontwikkelen op basis van de band die ik met de acteurs krijg. Je probeert iets, gooit iets weg, begint opnieuw, probeert iets anders. Ik moet er niet aan denken dat het anders zou werken en het scenario perfect zou zijn, want dat zou betekenen dat ik tijdens de draaiperiode alleen nog maar een technicus zou zijn."
Waarom deze hoofdrolspelers?
"Lea en Adèle waren de beste opties, omdat ik op zoek was naar twee personen die zowel complementair als het compleet omgekeerde van elkaar konden zijn. De keuze is altijd eerst instinctief. Het duurt dan ook wel even voordat je zeker weet dat je echt de juiste personen gevonden hebt, maar uiteindelijk lukt dat gelukkig wel."
Een juweeltje!
Tekst: Mireille Rooijmans
Vr 17 en za 18 jan - 20:00 uur
Ma 27 en di 28 jan - 20:00 uur
La Vie d'Adèle
Regie: Abdellatif Kechiche
F 2013 - 187 minuten
Met: Adèle Exarchopoulos, Léa Seydoux, Jeremie Laheurte
Entree: 7 euro (normaal), 5 euro voor leden, geldige studentenpas, CKV-pas.
Filmhuis Het Domein, Kapittelstraat 6, 6131 ER Sittard
