Op 6 december 2018 verschijnt Lahrhof, geschiedenis van een pachtboerderij, het 24e deel in de serie Monografieën uit het Land van Sittard, geschreven door René Lauwers.
Onderwerp is Lahrhof, de grote dubbelhoeve aan de Leerweg, van oudsher behorend tot Broeksittard. Op de gevel van het westelijk deel staat het jaartal 1760, maar het landgoed is veel ouder, hoe oud weten we niet. Het was een leengoed afhankelijk van de heer van Born en stamt uit de middeleeuwen. De oudste vermelding die we thans nog kennen is van 1460. De hoeve was in de 16e eeuw in handen van de familie Behr van Lahr, die onderling vele processen voerde over het bezit van de hoeve, tot in de destijds hoogste instantie, het rijkskamergerecht in Speyer.
De hoeve werd altijd verpacht en wel aan twee verschillende pachters. De hoeve vererfde binnen de familie en rond 1600 is er sprake van twee delen. De westelijke helft is dan in handen van de familie Von Leerodt en de oostelijke helft is in handen van de familie Behr van Lahr en hun verwanten, de familie van Elven. In 1666 verwerft de familie Von Leerodt de westelijke helft in echt eigendom en dat blijft zo tot de verkoop ervan in 1812. De andere helft blijft leengoed. Dit deel wordt in twee rondes verkocht aan de voogd van Sittard Peter Ulner in de jaren 1660. Het vererft via een dochter naar Jacob Heinrich Heidtman, ambtman van Wassenberg, die enorme schulden heeft, o.a. bij zijn zwager Mathias Maes, voogd van Sittard. Deze komt in de gevangenis terecht wegens (vermeende?) fraude. Zijn bezittingen worden verkocht waarbij zijn aanklager Conrad Godfried Grein de helft van Lahrhof overneemt. Zijn zoon en opvolger Johan Henrich maakt carrière en wordt zelfs Freiherr von Grein. Diens dochter, getrouwd met de Freiherr von Reibeld uit Mannheim, erft zijn deel van Lahrhof. Zij had geen kinderen en daarom ging de halve hoeve naar de kinderen van haar zwager en dus naar de familie Von Reibeld. Hun laatste eigenaar is de baron Rudolph de Reibeld, die in de Franse tijd nog even maire (burgemeester) van Sittard was. In 1832 verkoopt hij oostelijk Lahrhof aan Jacob Clemens. Beide helften worden nog een paar keer verkocht en uiteindelijk in 1879 zijn beide helften eigendom van de familie Houtappel uit Maastricht. Zij verkopen het geheel in 1889 aan Charles de Limpens van kasteel Doenrade. Hij vermaakt Lahrhof per testament in 1893 aan de Weldadige Stichting Jan de Limpens, die nu nog altijd eigenaar is van het complex.
Over Lahrhof werd nog een heus grensconflict uitgevochten tussen de toenmalige gemeenten Broeksittard en Sittard, waaraan in 1820 zelfs koning Willem I te pas moest komen om het op te lossen (overigens in het voordeel van Broeksittard, wat historisch gezien terecht was).
De beide helften waren dus steeds verpacht. Ook over de pachtersfamilies (bijvoorbeeld Kamps, Ruters, Reubsaet, Banens, Frijns, Damoiseaux, Eussen, Renckens, Giesen, Schiffeleers, en sinds 1869 tot op heden de familie Vroemen) is uiteraard het nodige beschreven in dit boek.
Het boek telt ca 275 pagina’s en is rijk geïllustreerd en kost 24 euro.Voor verdere informatie over boek en aankoop ervan: mail naar [email protected] of kijk op de website van de stichting.
Het boek verschijnt op 6 december 2018, en wordt gepresenteerd tijdens een activiteit van de Vereniging Sittards Verleden in Oos Zittesj Hoes, Odasingel 659. U kunt dat eventueel bijwonen (vanaf 21:00 uur, leden VSV vanaf 19:30 uur), waarbij het boek kan worden afgehaald vanaf circa 21:45 uur.
