Oorlogsgravencomité ontvangt familie van Kenneth Hackett

Het Oorlogsgravencomité Sittard maakt het nog steeds jaarlijks mogelijk voor familieleden van in onze regio begraven Britse soldaten om Klaprooszondag mee te maken.

Dit jaar is de kleinzoon van Flying Officer Kenneth Hackett te gast. Kenneth Hackett, 143102, RAF, 21st Squadron is begraven in graf B 15 op de Britse militaire begraafplaats in Ophoven.

Zijn kleinzoon Martin Hartigan, zijn echtgenote Keila en hun 3 kinderen zijn te gast. Dit is het eerste familiebezoek voor Kenneth Hackett. De moeder van Martin was Judy, zij overleed in maart dit jaar. Judy was het jongste kind en dochter van Kenneth.

Kenneth werd in 1910 geboren in Llanfyllin bij Oswestry. Hij was het tweede van de vier kinderen van Arthur en Gertrude Hackett. Zijn vader was regiomanager van de Ind Coope brouwerij en zijn moeder was manager van de Wynnstay Arms aldaar.

Kenneth's eerste baan was bij de National Provincial Bank in Dursley, Gloucestershire. Hij ontmoette zijn toekomstige echtgenote Bridget Allen-Bourns tijdens een dansavond in Cheltenham in 1929 en in september 1930 zijn zij getrouwd. Hun eerste kind Ian werd geboren in april 1930 maar stierf 8 jaar later aan meningitis. Het echtpaar verhuisde vanwege het werk van Kenneth in 1936 naar Northampton. Hun dochter Shelagh werd een maand na het overlijden van Ian geboren. In juni 1939 volgde de geboorte van hun zoon Richard. Twee maanden later startte de oorlog met Duitsland.

Kenneth werd een RAF-cadet en voorts onderofficier in 1940 en startte meteen met vliegtraining. Hij werd officier en diende bij het 613ste Squadron en kwam daarna bij het 21st Squadron als piloot officier. Tijdens een training weekend kwamen zijn vrouw en de 2 kinderen naar Torquay (1942) waar de foto is gemaakt.

Hij werd gestationeerd bij de RAF-basis bij Shrewsbury en allen gingen inwonen bij de ouders van zijn vrouw die manager waren van het Wellington hotel in Shropshire. Toen zijn vrouw zwanger raakte van dochter Judith verhuisden zij naar een huis in Prestatyn. Kenneth was inmiddels piloot officier/navigator op Mosquito vliegtuigen. Judith werd geboren op 29 oktober 1944 maar heeft haar vader nooit meer gezien.

Kenneth Hackett vloog samen met Wing Commander Ivor Gordon Easton Dale (bijnaam 'daddy', een bekende piloot en vlieginstructeur) in een Mosquito PZ 314. Zij zijn op 2 februari 1945 om 21:10 uur opgestegen vanuit de RAF-luchtmachtbasis Thorney Island om wegen en spoorroutes te controleren tussen de bombardement-lijn bij de Ruhr en ten noorden ervan. Het vliegtuig had 2x500 pond bommen aan boord. Een collega vliegtuig hoorde 50 minuten later een "Mayday, Mayday" en de piloten herkenden de stem van de Wing Commander. Dale's laatste woorden die Hackett ook gehoord moet hebben waren "I'm going in, chaps, goodbye".

Dit staat in het boek van Joan Mac Donald "Our mornings may never be".