‘ne Bizunjere zóndigmörge …

Foto: P. Hilkens

’t Is bekans neit te geluive, mer ’t is ech waor: nao ’n klein 50 (!) jaor mótte de Wuilese van ’t Kleesj – en later De Klaeverte van ’t Trevianum – d’r mit sjtoppe.

Nao al die jaore… Mer noe is d’r te wenig interesse bie de jeug. En es dat zo is, dan hilt ’t op.

Mer mit ’t verdwiene van deze geweldige groep (veer kómme dao natuurlik nog op trök!) dreig ouch gans get angesj verlaore te gaon. Vanaaf 1984 – dit jaor toch ouch alweier 40 jaor gelee – begoosjte veer op ’t Kleesj op Vastelaoveszóndig mit ein Mès, ’n idee van ózze collega Jan Rutten zeliger, eine geiselik.

Vraem, gek? Veer gónge d’rvan oet dat Vastelaovend gebónje is aan de Vaste, de 40-dagentijd wie dat noe heisj. ’t Waor daoróm veur ós vanzelfsjpraekend dat die twee aspecte – fees en vaste – bie-ein heurde. Die Mès waar ’n momènt van rös, van bezinning veurdat veer gónge viere. Nei, ’t waas gein dialekmès, zowie me dat waal zaet. ’t Waar ’n Mès mit Nederlands veur de kerngedeiltes, aangevöld mit tekste in ’t Zittesj. Daobie woorte Limburgse leidjes gezónge door ózze collega Paul Kalkhoven en ziene zjwaoger.

’t Bleek van ’t begin af aan ’n enorm succes te zeen. Bliekbaar waar d’r ’n richtige behoefte aan zo’ne deins. De directie van ’t Kleesj en ouch de Marotte sjtömde direk mit ’t initiatief in. Vanaaf ’t begin pès noe is dat zo gebleve. Directie, collega’s, awwesj en vrunj, ós leerlinge, jederein koum nao die Mès. De Marotte ware d’r mit Prins Carnaval, zien famieje, de Wieze Raod en väöl anger belangsjtèllende. Nao aafloup oute veer ós in de sjool ’n breudje en ’n sjtök vlaai bie ’n gezèllige aafsjloeting van dae mörge.

Jaorelank haet collega Rutten dees Mès opgedrage en toen hae neit meer koosj, woort dit gedaon door mgr. De Jong, hulpbisjöp van Remunj. Gans get jaore – 15 jaor! – koum hae op Vastelaoveszóndig nao ’t Trevianum. In goud euverlèk sjtèlde veer same mit häöm de tekste veur dezen deins same. Ouch dit jaor 2024 haw hae weier toegezag.

’t Zou toch bizunjer jaomer zeen es dit uniek aspek van ós traditie verlaore zou gaon. ’t Is en blif ’n wezenlik óngerdeil van de vasten-aovend: deipgank, relativeiering gecómbineierd mit ’n richtig fees!

Nei, óm zoget belangrieks dit jaor nog en dit vastelaoveseizoen te realiseiere is nao mien meining praktisch oetgesjlaote. Zoget vreeg rös, euverlèk en veurbereiding.

Laote veer haope dat veer ós bie-ein zètte en kieke wie veer dao same veur de toekóms vórm en inhawd aan kènne gaeve, zodat dit kirkelik aspek ’n vaste plaatsj krig bènne ’t ganse vastelaovesgebeure.

Frans Walraven
Oud-docent

Cookieinstellingen