Jochem Myjer ontving Toon Hermans Prijs op Toon's verjaardag

Zaterdagavond 17 december werd in de op diezelfde datum vorig jaar tot Toon Hermans Theater omgedoopte schouwburg in Sittard de verjaardag van de naamgever herdacht.

Gebeurde dat vorig jaar vanwege de coronapandemie nog online, dit jaar werd de nieuwe naam feestelijk gevierd met een aansprekend programma ten overstaan van een volle grote zaal.

Op deze avond werden tal van bekende – en minder bekende maar daarom niet minder mooie – liedjes van een van ’s lands grootste artiesten ooit ten gehore gebracht. “Ik had dat liedje nog nooit gehoord”, of “ik wist niet dat dat ook van Toon was” waren dan ook tijdens de pauze en na de voorstelling veelgehoorde commentaren.

De liedjes werden gezongen door Renée van Wegberg, Lissa Meyvis, Sam Verhoeven, Stephanie Struijk, Siebe Palmen, Warre Borgmans en Cyrille Niël onder begeleiding van het combo van Pol Vanfleteren. De nummers werden afgewisseld met korte interviews van presentatrice Vivian Lataster met Jacques Klöters (o.m. schrijver van een 536 pagina’s tellende biografie over Toon), Toon’s oud-manager Herman Van Hove en Mikos Pieters, Hoofd Podium De Domijnen. In die gesprekken kwam onder meer het proces naar de nieuwe naam voor de schouwburg ter sprake. Maar vooral kwam het grote vakmanschap van Toon naar voren: zijn vermogen om van niets iets te maken en daarbij een breed publiek aan te spreken. Een artiest die met zijn humor niet alleen voor een (schater)lach wist te zorgen, maar die ook altijd troost en hoop wist te bieden. Niemand die zo mooi over de liefde kon zingen als Toon.

Nummers als Als de liefde niet bestond en Lente me zijn en blijven van een universele schoonheid. En als Lissa Meyvis dan Lente me zingt en daarbij mede wordt begeleid door Toon’s oude gitarist Benny Ludemann, dan is alleen dat al goed voor een staande ovatie. Daarmee was de toon gezet voor de apotheose van de avond.

Voor de zevende keer in het bestaan ervan werd zaterdagavond de Toon Hermans Prijs uitgereikt door de Stichting Toon Hermans.

Deze stichting werd door de Erven Hermans opgericht kort na zijn overlijden in 2000 en heeft als missie het bewaren en beheren van het erfgoed van Toon Hermans en het bevorderen van de ideeën waar hij voor stond. Met de Toon Hermans Prijs eert de Stichting personen of instanties die een gewaardeerde bijdrage hebben geleverd aan het realiseren van de missie van de Stichting.

Herman van Hove, voorzitter van de Stichting Toon Hermans, ontmoette Jochem Myjer na een hommage aan Toon Hermans in Antwerpen: “De begeestering waarmee Jochem over zijn allergrootste voorbeeld sprak, zijn liefde voor de man die genereus strooide met liefde en troost waren zo pakkend en ontroerend dat geen etmaal later de keuze van de bestuurders van de Stichting vast stond. De reactie van Jochem Myjer toen hem het blijde nieuws gemeld werd, is voor de bestuurders van de Stichting de ultieme bevestiging van hun perfecte keuze.” Jacques Klöters deed de lofzang op Myjers zaterdagavond nog eens over. Echt grote artiesten, zoals Toon, verstaan de kunst om van niets iets te maken. Die kunst verstaat ook Jochem Myjer, zo motiveerde Klöters de prijsuitreiking.

Toon's kleindochter Githa Hermans reikte de prijs, een replica van een bronzen profiel van Toon Hermans ontworpen door Guus Hellegers, uit aan de in Zutphen - een andere kleine stad - opgegroeide cabaretier.

Jochem Myjer noemde Toon Hermans in zijn dankwoord zijn grootste voorbeeld en inspirator. "Ik heb al sinds mijn jeugd een grote fascinatie voor het werk van Toon Hermans. De man liet volle zalen schudden van het lachen, maar strooide ook genereus met liefde en troost. Hij is tot op de dag van vandaag mijn allergrootste voorbeeld en ik ben zo blij dat ik, dankzij zijn achtergelaten oeuvre, nog steeds zo veel van hem kan leren."