Onwerkelijke werkelijkheid

Door: René Haustermans | Straal eens met een sterke lamp in een donkere nacht. De lichtbundel is wel degelijk goed te zien, maar hij is niet vast te pakken.

Niet te bevatten, ongrijpbaar. Een schijnwerkelijkheid, maar we kunnen er adembenemend naar kijken. We zoeken nu eenmaal dat andere, wat ver buiten onze werkelijkheid ligt. Als is het om onze dagelijkse sores even te vergeten.

Dat doen we vooral door het creëren van een reële schijnwerkelijkheid, waarin objecten of handelingen een haast sacrale functie of betekenis krijgen. De schijnwerkelijkheid maakt het mogelijk het gewone bijzonder te maken, het bijzondere gewoon, waarmee een transitie in gang wordt gezet om deze omkering van het leven een plaats te geven in de nabije toekomst.

Bestaat datgene dan niet echt? Natuurlijk, datgene wat je ziet bestaat wel degelijk. Het is er, dus het bestaat! Dat is het vreemde, maar meteen o zo logisch. Gemakkelijk ook. Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen of je een dagdromer bent, of leeft in een betovering. Het is een werkelijkheid die er is, die je voelt, die je vormt!

We zoeken die schijnwerkelijkheid of betovering zo dikwijls, dat we het niet eens in de gaten hebben.

Maar ga naar het theater, luister naar muziek, duik in een spannend boek, zak weg bij een romantische film, speel carnaval en je zit in een schijnwerkelijkheid, een andere dimensie, terwijl je toch echt nuchter met beide benen op de grond staat.

Dan krijgt je gevoel voor tijd een andere dimensie. Het duurt veel te kort of juist veel te lang. Je moet weer even aan het gewone leven wennen als je eruit komt. Dan beland je als het ware in een jetlag van belevingen. Even onwerkelijk als de onwerkelijkheid die je ervaren hebt. Ga maar eens naar een matineevoorstelling in het theater of bioscoop en kom na afloop maar eens in fel zonlicht naar buiten. Het lijkt alsof je uit een droom wordt gerukt, toch blijft het werkelijkheid. Daar zijn we mensen voor, we mogen die betovering opzoeken, op de manier hoe je wil. Net zoals ik enkele jaren geleden in een lied over carnaval schreef:

't is einen druim dae ech besjteit

Eine gedruimde wirklikheid

Eine druim die bie 't ontwake

De welt baeter zal make

(Het is een droom die echt bestaat

Een gedroomde werkelijkheid

Een droom die bij het ontwaken

De wereld beter zal maken)