Van KUL pès KULTUUR - Veurjaor

Van KUL pès KULTUUR, ein sjtökske Zittesj van John Hertogh veur uch - Jaorgank 10 nómmer 4 - 17-3-2025.

Höb geer ouch zo genaote van die paar zónnige daag? Ich haw eigelik geine zin óm väöl te sjrieve en ben gaon wanjele in ós sjoon sjtadspark. Ich zoug dat de sjtapelwandj langs de Keutelbaek bekans vaerdig waar. Vraog mich waal aaf, veur wie lang? Ouch ’t paad euver de baek, dat door de raege kepot waar gegange, is goud gerepareierd. Ich haop allein dat die felwitte kleur vlot dónkerder wurt. ’t Oug mót jao ouch get höbbe.

Lènks en rechs zoute en louge gezinne op ein dèkke lekker in ’t zunke en de kènjer sjpeelde mit de bal of zoute op de sjókkel. Deig mich dènke aan mien eige jeug; doe gónge veer mit de bal, ein dèkke en ein flesjke limmenaad van de Molenbron vanoet Euverhaove nao ’t graasveldj bie de sjpaorbrök richting de Nuusjtadt. Behawve ‘foeballe’ gónge veer ouch de nummerplate van de wenige wages die langskoume opsjrieve. Nostalgie.

In ’t park ware ouch get sjoolklasse ‘oetgelaote’. Dao koum ich ouch ein awd-collega taege. Wie zie bie mich koum sjtaon vroug ein van de kènjer häör: "Juf, wae is dae meneer?" Zie zag dat ich eine awd-collega waar. De volgende vraog waar: "Juf, waat is collega?" Dat ‘awd’ waar waal dudelik, dènk ich! Wie ich vroug of ze van de sjool van Leijebrouk ware (mien awd sjeulke, wo ich 40 jaor höb gewirk) keke ze mich aan wie eine sjtóptegel. De juf korrigeierde mich metein mit ein pitsjuigske: "De sjool heisj noe Carré!" Ich höb mer neit doorgevraog, ich geneit noe van mien pensjoon, mer basissjool Leijebrouk vènj ich toch sjoner.

Wie ich ein paar daag later wiejer góng mit dit sjtökske, waar ’t waer fórsj ómgesjlage. ’t Leek waal weier herfs. Eine jas kawwer. Toch mer ós daagliks rundje gewanjeld en gekeke en geloesterd nao de vleigende gawze. Waat kènne die ein laweit make! Thoes ein tas kaffe gedrónke óm op tempratuur te kómme en wiejer gegange mit dit sjriefsel. Bie ’t zuike, nao wat weit ich noe al neit mee, veil mien oug op de tips euver de sjriefwies van ’t Zittesj veur de wageboewesj en anger vastelaovesvierdesj. Daonaeve loug ouch ’t pregrambuikske van de grote optoch van Zitterd. Ich haw dat oetgeprint óm te laeze tiedes de läöker die, volges traditie, in d’n optoch valle. ’t Is mer goud dat dit neit es buikske is oetgegaeve, zoväöl faeler sjtónge dao in! Sjameswaerd! Tja, einmaol sjoolmeister blif sjoolmeister… Ich wunsj uch alvas eine sjone Sint Joepmert.

Pès de volgende van KUL pès KULTUUR, [email protected]