Alles is theater, alleen het decor wisselt

Over anderhalve week gaat het doek open voor de prémière van de Sittardse revue Hoog Bezuik.

Een productie waar meer dan 110 medewerkers zich al geruime tijd geheel belangeloos voor inzetten. De een als decorbouwer, de ander als lid van een van de vele commissies van deze tot semi-professionele hoogte uitgegroeide theatervoorstelling. Een groot deel van een revue wordt echter bepaald door twee basiselementen: het tekstboek en de regie.

Sjef en Nicole Schurgers - © Roel Gaj

De creatieve supervisie ligt de komende revue in handen van de Nicole Schurgers. Ze is geen onbekende in de Sittardse revue-familie en tekende ook al in 1998 (Zitterd broesj), 2001 (Rempetemp) en 2016 (Oppetied) voor de regie. Tevens maakte zij in het recente verleden steevast deel uit van de spelersgroep. Naast haar werkzaamheden voor de Sittardse revue is Nicole Schurgers ook actief voor onder andere het Streektheater Heerlen, het Limburgs Toneel Sittard en de Toneelclub in Nuth. Niet voor niets werd Nicole Schurgers afgelopen jaar genomineerd voor een Muulke, een provinciale stimuleringsprijs op het gebied van Amateurtoneel. Nicole Schurgers: "Ik speel enorm graag, maar mijn grote liefde is toch wel het regievak. Ik geniet ervan om als regisseur spelers te zien groeien doordat ze iets van mij of hun medespelers leren". Voor de vierde keer mag Nicole Schurgers de regie voeren over een van de grootste producties die dit jaar in de Sittardse schouwburg staat. "Bij zo'n grote productie komen alle facetten van het theater bij elkaar zoals decor, licht, geluid, techniek, live muziek en grime. En dat negen voorstellingen lang met een spelersgroep van 22 vrouwen, 8 mannen en ruim 80 andere medewerkers achter de schermen", blikt Nicole alvast vooruit naar de momenten dat het roodfluwelen theaterdoek op 8 november voor de eerste keer open gaat.

De basis voor de revue van 2019 werd echter niet in Sittard gelegd, maar ruim twee jaar geleden in de buurt van de Spaanse badplaats Salou. Sjef Schurgers: "Het idee voor deze revue kwam bijna letterlijk uit de lucht vallen. Cyrille Niël en ik zaten op een zomerse avond in Spanje op het strand naar de sterrenhemel te kijken. We meenden een vallende ster te zijn en het idee voor Hoog Bezuik was geboren".

Voor het schrijven van het tekstboek put Sjef Schurgers veel uit alledaagse gebeurtenissen en ervaringen. "Ik kijk veel naar mensen en naar situaties. Onbewust sla ik veel op in de jaren dat er geen revuevoorstelling is. Dat zit dan in mijn hoofd en op het moment dat ik dan ga schrijven komt het eruit". Sjef en Nicole, in het dagelijks leven partners van elkaar, halen hun inspiratie ook uit andere theatervoorstellingen. In aanloop naar de Sittardse revue heeft het tweetal onder andere de hilarische slapstick komedie The play that goes wrong bezocht in Londen. "We bezoeken heel bewust andere voorstellingen en letten dan bijvoorbeeld op zaken als timing, decor, spel en waar de lach zit. Op deze manier leren we wat werkt en wat niet werkt", licht Nicole Schurgers toe.

De laatste jaren is de spelersgroep van de Zittesje revue aan het verjongen. Nicole Schurgers: "Je hoeft niet per se een ervaren rot te zijn om in de revue te kunnen spelen. Als je echt wilt toneelspelen moet je je open stellen om te leren. Het jong enthousiasme en de onbevangenheid van sommige spelers is heerlijk om mee te werken". De werkzaamheden van Nicole zijn overigens niet afgelopen als de repetitie voorbij is. "Het scheiden van werk en privé lukt ons niet altijd even goed", geeft Nicole aan. "Soms discussiëren Sjef en ik thuis onder het eten nog even door. Dat is voor ons de manier om met ons vak bezig te zijn. Op deze manier voeden we elkaar en komen we tot een mooi resultaat. Ik bemoei me niet met het tekstboek van Sjef en Sjef bemoeit zich niet met mijn regie". Regisseur en tekstschrijver, het zijn twee aparte disciplines die deze revue heel dicht tegen elkaar aan liggen.

Ook al is de Zittesje revue er maar een keer in de drie jaar, tekstschrijver Sjef Schurgers zit allesbehalve stil in de tussenliggende jaren. De carnavalist in hart en nieren is lid van Trööt in de Gööt en de Schaamschotten, is de drijvende kracht achter het Oktoberfeest Sittard en actief betrokken bij het Sint Rosafestival in de stad. Sjef: "Eigenlijk is alles theater, alleen het decor wisselt. Kijk maar eens naar het Limburgs Kerstcircus, het Oktoberfeest of de Gelaenderkermis. Op het moment dat een kermis of circustent afgebroken wordt, krijg ik ook altijd hetzelfde melancholische gevoel als op het moment dat het theaterdoek na de laatste voorstelling dicht valt. Het voelt dan soms als een rouwproces, van leven naar dood". Leven en dood zijn overigens twee thema's die in de laatste voorstellingen van de Zittesje revue als een rode draad terug komen. Sjef: "De tijd is kort en de dood komt steeds dichterbij. Of je nu jong of oud bent, iedereen heeft het erover dat het allemaal zo snel gaat. Al die zaken waar je zelf of je omgeving mee te maken krijgt, krijgen onbewust een plekje in de revue. Soms dus een traan als er een gevoelig lied voorbij komt, maar de basis van onze voorstelling is wel dat we een heerlijk avondje kunnen lachen met z'n allen", geeft Sjef tot besluit aan.

Zittesje Revuu