Circus Ronaldo ‘must see’ op Rosa Festival

In een straat als duizend andere in België, aan de rand van het Vlaamse Mechelen, slenteren drie ooievaars. Het lijkt alsof ze de wacht houden voor de poort van het terrein van Circus Ronaldo. Toeval of niet, maar aan de andere kant van de poort verwachten Danny en zijn vrouw elk moment hun derde kind.

“Absurdisme relativeert de realiteit,” zegt Danny, min of meer de artistiek leider van het circus. Dat wisten zijn voorouders al toen ze halverwege de negentiende eeuw het circus oprichtten. Geen circus met dieren, maar een circus dat dichter bij het theater ligt. Kwintessens is herkenbaarheid. “Lachen om jezelf. En het liefst iedereen op hetzelfde moment.” 

Voor die herkenbaarheid valt Circus Ronaldo geregeld terug op universele thema’s zoals de liefde of de ‘meester-knecht’ verhouding, waarin de knecht altijd op sluwe wijze iets gedaan wil krijgen van zijn baas. Maar dan door een vergrootglas.

Circus Ronaldo is geen gelikt circus waarbij alles tot in de puntjes is geregisseerd. Er mogen dingen mis gaan. Graag zelfs, zegt Danny. “Als wij op onze bek gaan vinden mensen dat vaak juist het beste van de hele voorstelling.”

De kracht van Circus Ronaldo is de improvisatie. Afgekeken van de middeleeuwse Italiaanse comedia del-l’arte. “De grote lijnen liggen vast, maar geen enkele voorstelling is hetzelfde. Het samenspel gaat vanzelf. De toeschouwer moet het gevoel krijgen dat hij iets unieks ziet. Je ziet het publiek denken: dit gebeurt alleen vanavond. Al die valpartijen en fiasco’s. Dit moet gisteren anders zijn geweest.” De kunst zit hem in het repeteren. Of eigenlijk, het vooral niet repeteren. Alleen de acts met muziek, want die moeten goed getimed zijn. “Beethoven spelen op drie banjo’s terwijl je jongleert, vergt wel wat oefening.” De voorstelling wordt verfijnd in het bijzijn van het publiek.

In Amortale, de voorstelling die je het laatste weekend van deze maand absoluut moet bezoeken, wordt van kleine pech een grote tragedie gemaakt en andersom. In de show komen attributen terug die al tientallen jaren geleden werden gebruikt door de voorouders van de Ronaldo’s. Zoals de decordoeken uit 1912 en de marionetten waarmee de overgrootvader van Danny en zijn broer David nog optrad. Of de vooroorlogse variétébar vóór in de tent, vanwaar het publiek wordt meegezogen in een spel van tragedie en slapstick. Spullen die herinneren aan de basis van het familiecircus. “Al spelen we er op een heel andere manier mee dan onze voorouders”, zegt Danny, die zelf al op zijn vierde in de circusarena was te vinden. “Elke generatie vindt het wiel opnieuw uit.”

Toch denkt hij dat sommige zaken nooit veranderen. “De spirit verdwijnt niet. Maar ook de onderwerpen van toen zijn nog steeds actueel. We spelen met de grondbeginselen van de mensheid. Universele dingen. Die gaan eeuwenlang mee. Als iemand over honderd jaar verliefd is, ziet de wereld er misschien heel anders uit, maar dat gevoel in de buik is hetzelfde als wat wij voelen.”

Het circus is te vinden op de schootsvelden bij de Dominicanenwal en de voorstellingen beginnen vrijdag, zaterdag en zondag om 20:30 uur. De entree bedraagt 12 euro p.p.