Touch Of The Light – Filmhuis Het Domein

Touch Of The Light is een deels biografisch verhaal over het Taiwanese wonderkind Yu-Siang Huang. De film biedt een geromantiseerde versie van de harde werkelijkheid waarmee Siang in zijn jonge jaren werd geconfronteerd. Blind geboren werd hij de eerste visueel gehandicapte pianist die een bachelor haalde aan de Taiwanese universiteit voor schone kunsten. Dat pad ging echter niet over rozen. 

Volgens zijn moeder kon Siang al met drie jaar noten naspelen die hem voorgespeeld werden door zijn nichtje maar het duurde lang voordat ze een pianoleraar had gevonden die bereid was om hem op deze manier les te geven. Om Siang een zo normaal mogelijk leven te geven stuurde ze hem naar een gewone basisschool. Toen hij naar het voortgezet onderwijs zou gaan, vreesde ze echter dat hij door zijn handicap niet mee zou kunnen komen en plaatste ze hem op een school voor blinden en slechtzienden. Volgens Ming-Li Wang, de muzieklerares van deze school, eindigt negentig procent van de leerlingen als masseur. 

Siang besloot echter een ander pad te volgen. Zijn motto en tevens het motto van Touch Of The Light: als je niet probeert om je dromen te verwezenlijken kom je er nooit achter hoeveel je kunt bereiken. Dat Yu-Siang Huang veel heeft bereikt blijkt wel uit het feit dat hij niet alleen een begenadigd pianist is maar ook zichzelf verdienstelijk neerzet als acteur. 

We volgen Siang vanaf het moment dat hij door zijn moeder naar de campus wordt gebracht en vanaf dan zijn eigen weg moet zoeken. Dit gaat niet zonder tegenslag, merkt hij al snel. Zijn medestudenten zijn niet overtuigd van zijn muzikale talent en vinden hem een lastpost omdat ze hem om beurten moeten begeleiden. Echter in plaats van zijn studiegenoten te mijden toont hij begrip voor hun gedrag. Met zijn goed ontwikkelde gehoor en aangeboren gevoeligheid kan hij feilloos de stemmingen van anderen waarnemen en langzaamaan maakt hij toch een paar vrienden. Ze blijken dezelfde smaak in muziek te delen en vormen samen een band. 

Dan komt Jie (Sandrine Pinna) op zijn pad, een beeldschone verkoopster die ervan droomt om een danseres te worden, maar in het levensonderhoud moet voorzien van haar koopverslaafde moeder en drinkende vader. Er ontstaat een bijzondere vriendschap tussen de twee en geteund door de innerlijke rust en het eeuwige optimisme van Siang besluit Jie haar droom waar te gaan maken. “Als je het nooit probeert, hoe weet je dan wat je kunt bereiken?”, vraagt Siang aan haar. 

De kracht waarmee Touch Of The Light begint, wordt niet volgehouden tot het eind en de film eindigt ietwat clichématig. Niettemin blijft de film een juweeltje dat je gezien moet hebben. Het ingetogen camerawerk en het bijzondere spel met licht en schaduw geven de film een haast choreografische opbouw, gedragen door de prachtige muziek die Yu-Siang Huang zelf gecomponeerd heeft. De film werd ingezonden voor de Oscars maar werd helaas niet geselecteerd.