Het zijn geen beslist geen ezels die achter het Aezel-project zitten, maar gedreven mensen met een grote belangstelling voor de lokale historie en het cultureel erfgoed in hun directe omgeving.
Aezel staat voor ‘Archief voor Erfgoed van Zuid-Nederlandse Eigendommen en Leefgemeenschappen’. Het doel van het Aezel-project is de versnipperde erfgoed-informatie in Limburg te digitaliseren, te bundelen en voor een breed publiek beschikbaar te stellen via het internet.
Het is een innovatief en integraal geschiedenisproject, een systeem waarbij massaal historische gegevens worden ingevoerd in een grote database, waarbij ‘geolocalisatie’ allesbepalend is. Van een huis, straat, familie of feit is op deze wijze veel informatie te vinden die vroeger nooit gevonden werd. Doordat de informatie wordt gevisualiseerd in kleuren is het ook nog eens laagdrempelig.
Het Aezelproject vindt zijn oorsprong in Sittard-Geleen en is inmiddels in grote delen van Limburg in gebruik. Internationaal – het Aezelproject is inmiddels op diverse symposia in Europa over het voetlicht gebracht, zoals in Heidelberg, Sofia, Graz en Girona – is er veel waardering en bewondering voor de bijzondere manier waarop wordt gewerkt: met zeer veel vrijwilligers en specialisten, die gebruik maken van open source software om alle vergaarde data op te kunnen slaan en zo voor toekomstig gebruik door velen te kunnen ontsluiten.
En om die informatie nu breed via het internet te kunnen ontsluiten wil het Aezel-project steun vragen bij de Provincie Limburg.
Achtergrond Aezel-project
Er zijn heel veel mensen in Limburg die zich bezig houden met cultureel erfgoed waarbij informatie over de Limburgers en hun omgeving door de eeuwen heen vastgelegd wordt; vaak in verenigingsverband, soms zijn het individuele levenswerken. Daar zit een schat aan informatie zoals: genealogie, archeologie, landschappen, foto’s, notarisaktes, bevolkingsregisters, kerkhoven, kastelen, kerken en kloosters, vervoer, handel, kleding, architectuur, taal, geschiedenis enz. Zo zijn er tal van heemkundeverenigingen en in menig dorp is er een (privé) oorlogsmuseum.
Helaas is er geen platform waar deze gegevens met het publiek gedeeld kunnen worden, met als gevolg een veelheid aan kleine websites met versplinterde kennis. Nog meer informatie wordt nooit gedeeld maar gaat verloren of wordt door nabestaanden zelfs weggegooid. Dit geldt zeker voor de kleinere dorpen waar weinig geld beschikbaar is voor erfgoed. Als al deze informatie aan elkaar gekoppeld zou kunnen worden in één platform dan zou een geweldig beeld ontstaan van de Limburgse samenleving door de eeuwen heen.
Met dit idee is 5 jaar geleden in Sittard een initiatief gestart om alle versnipperde kennis centraal te bundelen: het Aezal-project. Dit initiatief heeft in Limburg veel enthousiasme teweeg gebracht en er zijn nu Aezel-projecten met meer dan 100 vrijwilligers in 60 dorpen en steden van zuid tot noord, van Vaals tot Venlo; steeds in samenwerking met archieven in o.a. Sittard-Geleen, Weert, Roermond en Venlo. Het project gaat uit van een platform waarin personen en verenigingen zelf gegevens kunnen plaatsen en beheren en resultaten in hun website kunnen integreren, maar waarin deze ook door het brede publiek in één omgeving te zien zijn.