Ich koum lèts langs de Wieër gewanjeld. Ich vroug mich aaf wie ze aan dae naam koume.
In Zitterd gouf ’t vruiger eine grote en ‘ne kleine wiejer (viever). De kleine wiejer waar ein euverbliefsel van ein grach op ’t Kleesjterrein en de grote ein res van de grach aan de Sjiefbaan, ein rech gedeilte van de wal. De sjötterie zat hie hun sjieve op óm te oefene mit handj- of kruutsbaog.
Mesjiens kump ‘t woord Sjiefbaan ouch van sjievele, ’t gooie van eine platte sjtein euver ’t water (keilen in ’t Holles). Wiejer sjreef me vruiger trouwes es wieër. Dae naam is gelökkig bewaard gebleve haet me noe gebroek veur ’t appartemèntecomplex achter ’t Kleesj. Allewiele kalt me van viever en neit mee van wiejer. ’t Werkwoord wiejere of ouch waal hummere beteikent hinniken.
De Linj, noe Ligne, is ouch zó’n aw Zittesje benaming. Aan de randj van ’t awwe centrum ligke de Zuyd Hogeschool, de bibliotheek, Museum en filmhoes De Domijnen (de naam van ’t filmhoes wurt noe Zicht), (zörg-)appartemènte en winkels en horeca. Oppe plaatsj wo vruiger de Linj (van linjeboum) waar, sjteit noe dat enorme geboew. Ich weit nog wie me zich aan ’t vreigele waar euver de naam: me haw ’t ónger angere euver Signa, Atmo en S/phere. Gelökkig is ’t dat neit gewore.
’t Kleesj, ’t Bisschoppelijk College St. Jozef, höb ich al genuimp, noe is ’t ein hotel mit de sjone ‘Zittesje’ naam: Doubletree by Hilton. Zo langzaamaan verdwiene al die aw name, waat ich jaomer vènj.
Kleesj haet trouwes ouch ein anger beteikenis namelik glazetig: de aerpel zeen kleesj. Euver aerpel gesjpraoke: ich vónj nog get aw Zittesje gezèkdes: ‘ne minsj is geinen aerpel (is ein sjikkelik waeze) en de aerpel bluije (läöker in dien zökke), eine aerpelsbujel (grote aeter), dae haet ein laeve wie ‘ne prins in ’n aerpelskoel (dae haet ’t neit breid).
Höb geer ouch nao de eesjte hawve finale van ‘t LVK gekeke? Ózze Cyrille zóng ein sjoon leidje: ‘Wo brent nog leich’, mit teks van Sjon Smeets en meziek van Gian Prince. En waat vónj geer van Don Kiesjot? De tweede en driede hawve finale kómme d’r ouch nog aan, mit ó.a. Kartoesj oet Lömmerich en Maud oet Gelaen. Natuurlik vergaete veer Jesse en Jesse mit ‘Sjtaek dien naeske in ’n glaeske’ neit. Ich doem veur ze allenej. Geer ouch? Nog mee goud nuuts: ’t Kanón kump weier trök, jaomer dat de kaertjes zo vlot weg ware… sjteuring of faelder???
Pès de volgende van KUL pès KULTUUR. Mit de kómplimènte, © John. Reageiere via [email protected].
